مترجم: حمید وثیق زاده انصاری
منبع:راسخون



 

بطری‌های شیشه‌ای قدیمی اصل، که خوب مانده‌اند می‌توانند یک ایده‌ی خوب برای شما باشند. این مقاله اطلاعاتی را در مورد راهنمای تشخیص بطری‌های شیشه‌ای قدیمی ارائه می‌دهد.

آیا می‌دانید؟

اولین کاربرد شناخته شده ظروف شیشه‌ای توسط مصریان باستان به 1200 سال قبل از میلاد باز می‌گردد. مدارک باستان شناسی که از این دوران جمع آوری شده است شامل تعداد زیادی ظروف مصنوعی پوشانده شده با شیشه است.
آیا بطری‌های دارویی قدیمی که از یک فروشگاه به قیمتی گزاف می‌خرید خواب شب را از شما می‌گیرند؟ یا با تکان دادن دستگاه ایندیا جونز و کندن حیاط پشتی مردم به دنبال کشف دفینه‌هایی از بطری‌های قدیمی هستید؟
مخلوط کردن بطری‌های شیشه‌ای برای یک گرد آوری ارزان می‌تواند اشتباه شایعی باشد که بیشتر تازه کاران مرتکب می‌شوند اما هر بطری داستانی در دل خود دارد. هر نشانه و یا عیب و نقصی روی بدنه بطری شیشه‌ای درخشان داستانی از تولید بطری نقل می‌کند. در اینجا چند نکته برای رمز گشایی سن بطری‌های قدیمی که شما دارید، آورده شده است.

توصیه‌هایی برای تشخیص بطری‌های شیشه‌ای قدیمی :

رنگ

رنگ بطری می‌تواند به عنوان مرجعی برای تشخیص سن بطری باشد. بطری‌های به رنگ سبز تیره در دهه 1800 استفاده می‌شدند. رنگ‌هایی مثل آبی لاجوردی برای رنگ کردن بطری در دهه 1870 تا 1930 استفاده می‌شده است. بطری‌های قدیمی معمولاً به رنگ سبز تیره، کهربایی و یا آبی هستند. رنگ‌های روشن به نردت استفاده می‌شدند بنابراین اگر بطری‌های قدیمی به رنگ قرمز روشن، زرد، سبز و یا بنفش یافتید یعنی اینکه گرد آوری ضعیفی داشته‌اید.

رگه‌های کناری

بیشتر بطری‌ها در صد و پنجاه سال اخیر و اغلب به روش دمیدن شیشه به داخل قالب‌های آهنی یا چوبی ساخته شده‌اند. این قالب‌ها شامل 2 یا 3 تکه هستند و بطری‌ها رگه‌های ضعیفی روی خود دارند. وجود این رگه‌ها ممکن است یک راهنمای سخت برای مشخص کردن سن بطری باشد.
هیچ رگه‌ای نباشد:
چنین بطری‌هایی به طور آزادنه دمیده شده‌اند و شکل آنها ناصاف است و سن آنها به قبل از سال 1860 برمی‌گردند. اگر بطری شکلی صاف با رگه‌های مستقیم داشته باشد ممکن است تاریخ آن به حدود سال 1900 تا 1920 برسد.
دمیدن در رگه‌های قالب:
این حالت معمولاً وقتی مشاهده می‌شود که رگه‌ها از ته بطری شروع شده و در لبه خاتمه می‌یابند. در گذشته، لبه معمولاً
به طور دستی با ابزار لب زنی وصل می‌شد. این لبه چون به طور دستی وصل می‌شد ظاهر زمختی داشت. چنین بطری‌هایی احتمالاً در سالهای بین 1840 تا 1870 تولید می‌شدند.
رگه‌های کناری پیوسته:
این رگه‌ها از ته بطری شروع شده و تا بالاترین قسمت لبه امتداد می‌یابند. چنین بطری‌هایی با ماشین ساخته شده‌اند و احتملاً به سالهای 1905 تا 1920 تعلق دارند.

ته بطری‌ها – علائم پانتیل:

یک میله‌ی آهنی اغلب به ته بطری گیر می‌کند و با دست نگه داشته شده و در آن دمیده می‌شود. وقتی که بطری از این میله جدا می‌شود میله‌ی آهنی یک علامت مشخص در ته بطری باقی می‌گذارد. بیشتر بطری‌هایی که ته صافی دارند بیانگر این هستند که بعد از سال 1865 ساخته شده‌اند. بطری‌های با پانتیل باز قبل از دهه‌ی 1860 ساخته شده‌اند و تاریخ بطری‌های با پانتیل آهنی به سالهای 1845 تا 1870 می‌رسد. بطری‌های با پانتیل صاف بعد از دهه‌ی 1840 ساخته شده‌اند.

دهنه بطری – انواع لبه:

لبه زبانه‌ای یا لبه قیچی شده: این لبه معمولاً در بطری‌های شیشه‌ای که با دست ساخته شده‌اند رایج است. این حالت بعد از بریده شدن بطری از لوله‌ی دمش ایجاد شده است. چنین لبه‌هایی اغلب در سالهای بین 1830 تا 1850 ساخته شده‌اند.
لبه یقه دوبل یا لبه با خط گرد و یا لبه با خط مربع: چنین ویژگی‌هایی نیز در بطری‌های دمیده شده با دست دیده می‌شوند. لبه چنین بطری‌هایی ظاهر زمختی دارند و معمولاً کف گرفته پرداخت نشده‌ای دارند. رگه‌ها در پایین لبه دیده می‌شوند. چنین لبه‌هایی در بطری‌هایی که بین سالهای 1840 تا 1870 تولید شده‌اند دیده می‌شوند.
باریک شونده: چنین لبه‌ای کناره‌های صافی دارد که به طرف دهانه باریک‌تر می‌شود. لبه، ظاهر تمام شده زمخت با کف گرفته پرداخت نشده دارد. رگه‌ها معمولاً قبل از لبه تمام می‌شوند. این نوع لبه در بطری‌های مربوط به سالهای 1840 تا 1870 رایج بود.
حبابی: این لبه به مقدار کمی خمیده شده و قسمت پایینی آن کمی کلفت‌تر است. رگه‌ها درست قبل از قسمتی که لبه وصل شده تمام شده‌اند. این نوع لبه‌ در بطری‌های نوشابه و آب استفاده می‌شده است. چنین لبه‌ای در سالهای بین 1840 تا 1870 رایج بوده است.
لبه‌ای که به داخل یا به سمت بیرون گرد شده است: شیشه به سمت داخل یا بیرون گرد شده و پایین‌تر رفته و لبه را شکل داده است. یک تکه شیشه اضافی معمولاً به عنوان لبه وصل نمی‌شود. ظاهر تمام شده چنین لبه‌هایی اغلب زمخت و ناصاف است. بطری‌هایی که چنین لبه‌هایی دارند عموماً در سالهای بین 1840 تا 1860 ساخته شده‌اند.
سر پیچی اولیه با لبه‌ی پایینی: این حالت در بطری‌هایی که سر پیچی دارند وجود دارد. حلقه‌ی گردنی و شیارها قسمتی از قالب هستند. رگه‌ها بالاتر از قسمت شیاری امتداد پیدا می‌کنند. قسمت نزدیک به دهانه معمولاً قیچی شده و با آتش پرداخت شده است. این نوع لبه‌ها اغلب در بطری‌هایی که بین سالهای 1860 تا 1910 ساخته شده‌اند دیده می‌شوند.

نقش برجسته

بطری‌هایی که علائمی به شکل اعداد یا حروف در ته خود دارند بیانگر این هستند که بطری بعد از اوایل قرن 20 ام ساخته شده است. بیشتر بطری‌هایی که قبل از دهه‌ی 1950 ساخته شده‌اند حروف برجسته‌ دارند.
وقتی که می‌خواهید بطری‌های قدیمی را تشخیص دهید به طور یقین هیچ جایگزینی برای امتحان کردن آنها وجود ندارد بنابراین از یک گرد آورنده بطری‌های قدیمی به عنوان مربی خود بهره بگیرید و هر تعداد بطری که می‌توانید بررسی کنید.